Praca powstała na Wyspie Spichrzów leżącej na Motławie, w Śródmieściu Gdańska, gdzie w drugiej połowie lat osiemdziesiątych i w pierwszych latach następnej dekady Klaman prowadził plenerową Galerię Wyspa. Człowiek niosący żółwia jest ostatnią z serii figuratywnych drewnianych rzeźb, które artysta wykonał w latach 1985–1989. Rzeźby te, niekiedy osadzane bezpośrednio w podłożu Wyspy Spichrzów, lokowane w ruinach dawnych spichlerzy, były formą ingerencji w zaniedbany i zapomniany fragment miasta. Tego rodzaju interwencje stanowiły jedną z charakterystycznych cech realizacji Klamana z lat osiemdziesiątych.
Na formę serii prac, ich brutalną estetykę, przywodzącą na myśl odzieranie ciała ze skóry, miał wpływ historyczny kontekst, w którym powstawały. W nowoekspresyjnych rzeźbach Klamana – ex post – symbolicznie odzwierciedlona zostaje sytuacja jednostki konfrontującej się z wydarzeniami stanu wojennego, których dramatyczny przebieg szczególnie wyraźnie zaznaczył się w Gdańsku.
