NOWE MUZEUM SZTUKI NEW ART MUSEUM
EN PL
szukaj search

Łzy szczęścia to hipnotyzujące wideo autorstwa Oskara Dawickiego, w którym artysta w charakterystyczny dla siebie sposób bada granice ludzkich emocji, zestawiając ze sobą szczęście i rozpacz. W zapętlonej projekcji widzimy twarz artysty, po której płyną łzy. Jednak, wbrew prawom fizyki, łzy płyną ku górze, tworząc surrealistyczny, niemal magiczny efekt.

Choć tytułowe łzy mogłyby symbolizować szczęście, w rzeczywistości mają wręcz słodko-gorzki wydźwięk – odzwierciedlają doświadczenia przemijania, straty i egzystencjonalnej bezsilności. Towarzysząca pracy wideo muzyka Pawła Mykietyna wzmacnia hipnotyczną atmosferę, prowadząc widza w przestrzeń, w której zacierają się granice między tym, co realne, a tym, co wewnętrzne i przeżywane. Oskar Dawicki często sięga po motywy egzystencjalne, refleksję nad własną słabością, nad kondycją człowieka oraz pytanie o to, jak radzimy sobie z życiem, emocjami i nieuchronnością śmierci.

  • Typ obiektu:
    wideo
  • Rok powstania:
    2014
  • Czas trwania:
    3 min 17 s
  • Numer inw.:
    MNG/NOMUS/59/D
  • Własność:
    Gdańska Kolekcja Sztuki Współczesnej, depozyt gminy miasta Gdańska w zbiorach NOMUS – Nowego Muzeum Sztuki, Działu Muzeum Narodowego w Gdańsku
kadr z portretem mężczyzny na gładkim tle
  • Typ obiektu:
    wideo
  • Rok powstania:
    2014
  • Czas trwania:
    3 min 17 s
  • Numer inw.:
    MNG/NOMUS/59/D
  • Własność:
    Gdańska Kolekcja Sztuki Współczesnej, depozyt gminy miasta Gdańska w zbiorach NOMUS – Nowego Muzeum Sztuki, Działu Muzeum Narodowego w Gdańsku

Łzy szczęścia to hipnotyzujące wideo autorstwa Oskara Dawickiego, w którym artysta w charakterystyczny dla siebie sposób bada granice ludzkich emocji, zestawiając ze sobą szczęście i rozpacz. W zapętlonej projekcji widzimy twarz artysty, po której płyną łzy. Jednak, wbrew prawom fizyki, łzy płyną ku górze, tworząc surrealistyczny, niemal magiczny efekt.

Choć tytułowe łzy mogłyby symbolizować szczęście, w rzeczywistości mają wręcz słodko-gorzki wydźwięk – odzwierciedlają doświadczenia przemijania, straty i egzystencjonalnej bezsilności. Towarzysząca pracy wideo muzyka Pawła Mykietyna wzmacnia hipnotyczną atmosferę, prowadząc widza w przestrzeń, w której zacierają się granice między tym, co realne, a tym, co wewnętrzne i przeżywane. Oskar Dawicki często sięga po motywy egzystencjalne, refleksję nad własną słabością, nad kondycją człowieka oraz pytanie o to, jak radzimy sobie z życiem, emocjami i nieuchronnością śmierci.

Ta strona korzysta z ciasteczek. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie.
Twoje dane są przetwarzane zgodnie z naszą polityką prywatności.